In de negentiende eeuw ontstond een hardnekkig beeld van de Kempense teuten als zigeunerachtige handelaars met een eigen geheimtaal en dubieuze praktijken. Deze studie onderzoekt hoe Jan Frans Willems en Pieter Ecrevisse bijdroegen aan deze mythevorming. Willems' taalkundige analyses en Ecrevisses literaire werken beïnvloedden de publieke perceptie van de teuten aanzienlijk. Jozef Mertens ontrafelt de oorsprong van deze beelden en plaatst ze in de context van de Vlaamse beweging en de opkomst van nationale identiteiten.