Hans Küng analyseert in dit essay de historisch?theologische positie van de vrouw binnen het christendom. Hij start met het vroege, relatief egalitaire christendom, waarin vrouwen zoals Maria Magdalena prominent aanwezig waren. Vervolgens traceert hij via kerkelijke dogmatiek ? met name de opvattingen van Thomas van Aquino ? hoe vrouwen steeds meer werden gemarginaliseerd. Küng breekt met het argument van ?traditie? als vanzelfsprekende legitimatie en pleit voor een kritisch herlezen van de kerkgeschiedenis vanuit bronnen en structuurkritiek. Zijn uiteindelijke doel is een kerkelijke en maatschappelijke rehabilitatie van vrouwen, waarbij hij pleit voor gelijke toegang tot ambt en invloed, gebaseerd op principes van rechtvaardigheid en historisch verantwoorde interpretatie binnen de christelijke traditie. Hans Küng (Sursee, 19 maart 1928 ? Tübingen, 6 april 2021) was een Zwitserse theoloog en voormalig rooms-katholiek priester. Hij studeerde theologie en filosofie in Rome en werd in 1954 priester gewijd. In 1960 werd hij hoogleraar oecumenische theologie aan de Universiteit van Tübingen, en hij was betrokken bij het Tweede Vaticaans Concilie. Hoewel hij een controversiële kritiek formuleerde op doctrines zoals de pauselijke onfeilbaarheid, leidde dit in 1979 tot het ontzeggen van zijn kerkelijke lesbevoegdheid. Naast talrijke boeken over christendom en wereldethos richtte hij de Stichting ?Wereldethos? op voor interreligieuze dialoog