In Pro Deo onderzoekt René Stockman de geschiedenis van christelijke gezondheidszorg vanaf de vroege kerk tot in de moderne tijd. Hij bespreekt hoe geestelijken en religieuzen - zoals Vincentius a Paulo, Florence Nightingale, pater Damiaan en Moeder Teresa - zich volledig belangeloos inzetten voor zieken en armen. Het boek toont hoe deze caritatieve zorg zich ontwikkelde in diverse historische periodes, en contrasteert de spirituele motivatie met de groei van professionele, seculiere gezondheidszorg. Stockman belicht de spanningen en verschuivingen tussen caritas en professionele zorg, en benadrukt dat de kerkelijke bijdrage vaak onderbelicht of vergeten is in officiële zorggeschiedenisstukken. Hij plaatst dit alles in historische context, ondersteund door talrijke voorbeelden en achtergronden.