In Van karmijn, purper en blauw onderzoekt Herman Pleij de rol van kleur in de Middeleeuwen en daarna. Hij laat zien hoe kleuren zoals karmijn, purper en blauw niet alleen esthetische keuzes waren, maar ook sociale en culturele betekenissen droegen. De auteur belicht hoe kleurgebruik in kleding, wapenrustingen en gilden een uitdrukking was van identiteit, status en verbondenheid. Daarnaast wordt besproken hoe de beweging om de wereld te ontkleuren zich na de Middeleeuwen voortzette.