Het boek bestaat uit twee verhalen. In Charelke Dop ontvouwt zich tijdens de oorlog de levensloop van een opportunistisch dorpsfiguur die via mooie praatjes, intriges en verrijking zichzelf weet te verrijken ten koste van anderen. Claes gebruikt satire om de hypocrisie en morele gebreken in oorlogstijd bloot te leggen. In Gerechtelijke dwaling behandelt hij het thema van recht en onrecht: een onschuldig slachtoffer wordt veroordelend blootgesteld aan de feilen van het rechtssysteem. Het verhaal illustreert de fragiliteit van gerechtigheid en de menselijke tragedie die volgt op een verkeerde uitspraak.