In 'De wereld die we delen' onderzoekt Tine Hens de relatie tussen de mens en andere levensvormen op aarde. Ze stelt dat, hoewel we als mensheid enorme vooruitgang hebben geboekt in kennis (zoals over het heelal of micro-organismen), we nog maar een fractie begrijpen van de intrigerende wereld van schimmels, bacteriën, archaea en andere micro-organismen. Ze zet ons op het perspectief van deze 'oudste en minder oude' levensvormen en laat zien hoe alles met alles verbonden is: een besef dat ons doet inzien dat we niet los staan van de natuur, maar er deel van uitmaken. Hens pleit voor een ?democratie van soorten? in plaats van een tirannie van de mens alleen. Ze wijst ook op de noodzaak om ons denken en handelen te herzien: niet alleen op economisch vlak, maar ook in de taal die we gebruiken om over andere levensvormen te praten.