Het motief van de navel komt letterlijk en figuurlijk vaak voor in allerlei culturen, inclusief de christelijke traditie, en zelfs in hedendaagse kunst. Baert onderzoekt waarom ?de navel, dat kleine litteken in het midden van de buik? zo?n centraal, sprekend teken en krachtige metafoor is geworden in menselijke beeldvorming en verbeelding. In haar reflectie stelt zij dat de navel symbool kan zijn voor verbinding, tussen binnen en buiten, en tegelijk voor breuk of grens, voor wanorde of ?materie?, voor potentie of voor ?wat nog vorm moet krijgen?. De navel kan fungeren als een ?as?, een centrum, een verbindingsplaats, mogelijk implicerend dat het menselijke lichaam, en met name de navel, een symbolische poort is tussen fysieke realiteit en diepere metafysische of existentiële betekenissen. Het boek bevat voorbeelden uit kunsthistorische tradities, religieuze iconografie en mythologie om te illustreren hoe de navel werd ingezet als symbool, metafoor of thema.